วันจันทร์ที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2562

น้ำตาย้อยโป๊ก – นิ๋งๆ คำพะนาง

น้ำตาย้อยโป๊ก – นิ๋งๆ คำพะนาง

(เกริ่น) อาจารย์นักดนตรีลงศูนย์ น้องกำลังว่าสิโอ้ละหนอ
น้ำตากะไหลย้อยลงคอจนน้องสะมัก
ย้อนว่าอ้ายแฟนคลับประจำ หนำซ้ำเป็นคนที่น้องฮัก
กอดผู้สาวแถมให้เขานั่งตัก อยู่หน้าเว …ที

เอาจั่งใด๋หนอดี มื้อนี้คืนนี้มาพ้อภาพบาดตา
สิเริ่มต้นด้วยการเต้ยลา กะย้านหัวหน้าไล่ออกจากวง
สิเต้ยโศกกะบ่แม่นฉากโศก คิดบ่ตกแค่ถือไมค์ยืนงง
หมู่หลังฮ้านกะลุ้นจนตัวโก่ง ย้านเสียชื่อวงนางเอกหมอลำ

สาวหมอลำช้ำหนักอกหักดังโป๊ก โป๊ก ๆ ๆ ๆ โป๊ก ๆ ๆ ๆ โป๊ก ๆ ๆ ๆ
ดนตรีโจ๊ะ ๆ น้ำตาย้อยหน่ำ ๆ
เฮ็ดกันคักโพด คือโหดคักแท้ จั่งแม่นอ้ายตอแหลใจแหล่ใจดำ
ตั๋วผู้สาวหมอลำ มายืนช้ำอยู่บนเวที

โอ่…เด๊ะ…อ้ายเอ๋ย…
ตั๋วกันคักแท้นอ ส่อหล่อแส่แหล่แท้เด่ น้องถืกเทดนแล้วไป่

* (สารภัญ) น้องเป็นละผู้สาวหมอลำ หาช้าค่ำเต้นกินลำกิน
สุดท้ายต้องน้ำตาริน ถืกอ้ายตัดสินบ่ควรคู่ใจ
โฮมบุญละอ้ายยังแช็ทมา สัญญาสิมอบมาลัย
มื้อนี้อ้ายไปกอดไผ ควงสาวคนใหม่มาเหยียบใจหมอลำ
ผู้สาวคนใหม่มาเหยียบใจหมอลำ

(ซ้ำ */**)

** (ลำขอนแก่น) ใจมันช้ำเต็มที่แล้วละพี่ ๆ ออกมาลำเทื่อนี่หลงส้นบ่อนไป
จื่อบ่ได้บทบาทการแสดง มันเจ็บแฮงจนจุก ทุกข์ใจย้อนชายต้ม

ไม่มีความคิดเห็น: